Gemiddelde leestijd van deze post is 5 minuten

Na mijn zelf opgelegde bloggerschallenge – waarbij ik een jaar lang elke week één blogpost schreef – heb ik nog maar weinig geschreven en dat heb ik gemist.In plaats daarvan heb ik heel veel gelezen, heel hard gewerkt en heb ik een cursus ‘human centred thinking’ aan de Behavioural Design Acacemy gevolgd.

Nu heb ik een tijdje zitten broeden op dit idee maar het kwartje wilde nog niet vallen. Tot een paar weken terug: Ik ga een nieuwe reeks blogposts schrijven over strategie met een twist van psychologie en filosofie.

En in deze eerste blogpost uit de serie zal ik uitleggen waarom ik dit ga doen.

De nepstrateeg

Ik heb een jaar of 16 werkervaring. De eerste 10 jaar heb ik bij KPN en bij een aantal digitale (reclame)bureaus waarbij mogen werken met een paar van de beste merk-, communicatie- en (online) mediastrategen van Nederland (en daarbuiten). Toen ik 6 jaar geleden de kans kreeg om mijn eigen bureau te starten ben ik zelf de rol van strateeg gaan invullen. Ik vind het de mooiste baan van de wereld en volgens mij gaat het ook best goed – data shows.…

Maar een paar weken terug bekroop me ineens een vreemd en toch vaag bekend gevoel. Ik werkte aan een belangrijk klantpresentatie en daarnaast moest ik een korte presentatie voorbereiden voor 250 Greenhouse Group collega’s. Ik voelde een soort van angst opkomen dat er tijdens een van die presentaties elk moment iemand in de ruimte zou kunnen opstaan om te roepen:

“Wat een bullshit! Die gast lult maar wat! Hij is een bedrieger, hij weet er geen zak van, een charlatan, een nepstrateeg!” 

Toevallig had ik het afgelopen jaar al eens iets gelezen over dit fenomeen. Het schijnt vaak voor te komen bij perfectionistische mensen die werken in een omgeving van ‘high performers‘ in hun vakgebied. Het ‘imposter syndrome’-fenomeen.

Het imposter syndrome is een psychologisch principe waarbij een persoon met een redelijke staat van dienst de angst heeft om ontmantelt te worden als een bedrieger, een neppert. In plaats van het erkennen van zijn of haar eigen rol in eerdere prestaties wordt deze afgedaan als geluk of het resultaat van het bedriegen van de anderen door hen te laten denken dat hij/zij slimmer of beter is dan werkelijk het geval is.

Ik vond het wel grappig om het bij mezelf te herkennen. Grappig, omdat ik a) rationeel heel goed weet dat ik geen prutser ben ;-). En b) omdat ik dus blijkbaar niet voor niets ‘the identity crisis strategist‘ ben; ik weet echt wel wat ik kan maar kan tegelijkertijd onzeker zijn en vooral oprecht verrast worden wanneer mensen – zeker mensen tegen wie ik opkijk – me complimenteren met mijn werk.

Schattig he?!

En juist dàt feit heeft het kwartje doen vallen:

Ik weet best dat ik goed ben in wat ik doe, maar eigenlijk weet ik niet zo goed waarom en vooral niet hoe ik nog beter kan worden?

De waarde van strategie

Het punt is namelijk dat iedereen strateeg kan worden. Je kunt er geen diploma voor halen dus in principe kan iedereen de titel op zijn borst plakken en roepen dat hij of zij strateeg is. Ik heb het zelf immers ook gedaan, het is een vrij beroep. Hoe zorg je dan dat je je blijft ontwikkelen en kwaliteit kunt blijven leveren?

Want uiteindelijk bestaat elk vak bij de gratie van het toevoegen van waarde. Een vuilnisman neemt het vuil mee zodat je het zelf niet hoeft te doen. Hoe duur moet dat worden voordat je besluit om het zelf te doen – of meer correct; hoe duur is het om het afval op te ruimen wat door burgers gedumpt wordt in het bos omdat ophalen en wegbrengen te duur gevonden wordt?

De waarde van een strateeg of een strategie wordt gedefinieerd door de mate waarin deze in staat is om een bepaald gewenst effect te bewerkstelligen.Vaak is dat effect een vorm van gedrag of gedragsverandering.

Dat klinkt als een eenvoudig en lineair proces maar de digitale wereld ontwikkelt zich zo snel, en in zulke diverse richtingen dat het niet altijd eenvoudig is om het overzicht te bewaren. Het lijkt wel alsof ineens overal een strategie voor ontwikkelt moet worden. Een merkstrategie, een online merkstrategie, een contentstrategie, een mediastrategie, een programmatic strategie, een instagramstrategie, een snapchat usergenerated content activatie-strategie….

Wanneer wordt strategie dan toch een tactiek? En hoe zorg je er als strateeg voor dat je de juiste focus houdt, dat je je niet laat meeslepen door wensen of verwachtingen van klanten en collega’s. Hoe hou je het simpel? Hoe zorg je dat al die verschillende strategieën naar hetzelfde doel werken? Hoe ga je om met tijdsdruk? Wat zijn goede kwaliteiten voor een strateeg? En wat zijn valkuilen?

Weet ik veel! Ik doe ook maar wat…

Ok let’s go!

Vervolgens ben ik gedoken in alle artikelen en boeken die ik het afgelopen jaar gelezen heb. Die bewaar ik in mijn GoodReads en Pocket account. En bij het bestuderen van mijn favorieten van 2016 kwamen een aantal onderwerpen opvallend vaak terug namelijk stoïcisme, psychologie, en de waarde van – en randvoorwaarde voor – effectieve strategie in een snel veranderende en versnellende digitale wereld.

En in een aantal van die artikelen en podcasts werden die onderwerpen impliciet of expliciet al al aan elkaar verbonden. Bijvoorbeeld in de podcasts van Dr. Scott Barry Kaufman en de blogs van Nasser Sahool, Mark Manson, Ryan Holiday en Tom de Bruyne zijn daar goede voorbeelden van.

Dat leek me wel een goed haakje om eens te verdiepen. Ik wil zelf namelijk meer leren over deze onderwerpen dus waarom niet door erover te gaan schrijven?! In mijn vorige bloggerschallenge heb ik namelijk ervaren dat het schrijven me scherp houdt. Het dwingt me om te lezen, om me te verdiepen, om te overdenken en om mijn gedachten te structureren.

Daarom heb ik besloten om in 2017 elke maand minimaal één nieuwe blogpost te schrijven om vanuit nieuwe inzichten vragen over strategie en strategen te beantwoorden.  

Mijn strategie is om door maandelijks te bloggen over deze onderwerpen een beter strateeg te worden die ook anderen kan inspireren. Maar een strategie is pas een strategie als ze in actie is – en pas waardevol als ze werkt.

Ik heb echt zin om weer lekker te gaan nerden en puzzelen op nieuw posts. Challenge accepted.

T.B.C.