Ralf van Lieshout

Ik heb interessante reacties gekregen op mijn vorige blog. Met name van mensen uit ‘het vak’ die overwogen om zich direct te laten omscholen omdat ze elke dag meewerken aan het verzieken van onze samenleving door aandacht te vragen voor merken die eigenlijk niets interessants te melden hebben :-).

Maar vluchten is niet de oplossing, we moeten het alleen anders gaan doen. Ter meerdere eer en glorie van de merken waar we voor werken, de mensen die ons werk zien en van ons vak. Want er zijn ook heel veel mooie dingen die je kunt doen met de combinatie van technologie en communicatie.

Een aantal weken terug had ik bijvoorbeeld een heel inspirerend gesprek met Mark Verhees. Mark is de man achter  Voor Positiviteit. Hij zet zich elke dag in om meer positiviteit de wereld in te slingeren en maakt daarbij dankbaar gebruik van Social Media. En gezien het aantal Facebook en Twitter volgers voorziet hij in een behoefte.

Mark is blijkbaar in staat om de functies van social media en technologie in lijn te brengen met een doel wat hij deelt met zijn volgers: positiviteit ervaren en delen. Zijn volgers volgen hem vrijwillig – niet omdat ze kans maken op een iPad. Het mooie is daarbij dat hij mensen onderbreekt in hun routine om ze op te roepen om even stil te staan – dit lijkt een contradictie maar juist hier liggen vorm en functie in één lijn.

Spel van verleiding en bevrediging

Toch zie je overal in de wereld dat verleiding niet altijd hoeft te leiden tot wederzijdse bevrediging maar toch bewust wordt ingezet (de analogie met liefde – en sex – ligt voor de hand en dat is absoluut mijn bedoeling). 2 voorbeelden:

Ten eerste Lola van The Kinks….Lola lijkt een mooie vrouw maar blijkt uiteindelijk een man! Die verhalen horen we overal. Vooral mannen die onschuldig op vakantie gaan naar Thailand of de Filipijnen blijken nogal eens met dit soort verhalen thuis te komen. Ik sluit niet uit dat het soms toch leidt tot wederzijdse bevrediging, maar als ik de meeste mannen moet geloven meestal niet. Geenzijdige bevrediging dus(?!)

Een tweede voorbeeld zijn vleesetende planten. Ze verleiden insecten met hun mooie kleuren en eten ze vervolgens op. Een goed voorbeeld van eenzijdige bevrediging in het voordeel van de verleider.

Wanneer verleiding niet leidt tot wederzijdse bevrediging is er dus misschien eerder sprake van misleiding. Misleiding zorgt er voor dat in elk geval 1 van de beide partijen zich gebruikt voelt (als hij/zij dan nog iets kan voelen).

Vraagje: Wie van jullie is er afgelopen week online een ‘Lola’ tegen gekomen of in een vleesetende plant gevlogen?

(1) Het inzicht in online gedrag door gebruik van (big)data. (2) Het inzicht van menselijk gedrag door de studie van het brein en (3) de brede beschikbaarheid van technische verleidingsinstrumenten (geluid, beeld,animatie) zorgt ervoor dat steeds meer mensen (en merken) de verleidingstechnieken kennen, beheersen en toepassen. Dan zijn er een aantal verschillende mogelijkheden:

1. Geenzijdige bevrediging: geen overeenkomst tussen verleider en degene die verleid is. Niemand is blij.
2. Eenzijdige bevrediging: de verleider is blij, maar degene die verleid is is teleurgesteld (op korte of lange termijn).
3. Wederzijdse bevrediging: de win-win. Iedereen is blij.

Mark verleidt mensen met Positiviteit en bevredigt ze (digitaal). Een win-win. En als dat keer op keer gebeurd dan ontstaat er een relatie die dieper gaat gaat dan alleen maar éénweg communicatie vanuit Mark naar zijn volgers. Dan ontstaat er een relatie. Mark voegt betekenis toe aan het leven van zijn volgers.

En dat is eigenlijk waar heel veel merken ook naar op zoek zijn; being a meaningful brand. Al die technologie, data en inzichten zou er voor moeten zorgen dat er ook voor merken steeds meer sprake zou moeten kunnen zijn van wederzijdse bevrediging maar feit is dat er vaak sprake is van eenzijdige of geenzijdige bevrediging. Hoe kan dat nou?

Dat komt enerzijds door het concept ‘rearview mirror approach’ (die bewaar ik voor een volgende post ;-);  en anderzijds door de identiteitscrisis waarin veel merken zich bevinden – de klassieke clash van identiteit vs imago; Lola meet zich het imago van een mooie vrouw aan, maar is een man. De vleesetende plant meet zich het imago van een smakelijke bloem aan, maar is een vleesetende plant.

Technologie wordt nog vaak ingezet om op een slimmere (sluwere) manier het gewenste imago te forceren. Tech als make-up voor de identiteit. Er wordt gekozen voor de makkelijke korte termijn oplossing. Want waarom de technologie niet gebruiken om op een creatieve manier de identiteit van het merk te verstevigen, te innoveren of aan te passen en in lijn te brengen met de behoeften van een groep mensen die je wilt verleiden. Het merk is veel meer dan alleen een product of dienst. We gaan op zoek naar de digitale win-win in de relatie tussen merken en mensen!

To be continued.