Oke ik geef het toe. Wanneer ik in de auto zit (en dat is best vaak) luister ik naar Radio 1. Via 538 en 3FM ben ik nu definief beland in de ouwe lullen fase. Zo hoor je nog eens wat over het verstevigen van de dijken, de crisis bij de varkensboeren, en de opkomst van stadsmoestuinen.
Deze week luisterde ik naar de radio tijdens een rit naar Amsterdam. En opeens maakte mijn hart tijdens het luisteren een klein sprongetje. Het ging over een onderwerp wat mij al langer bezig houd, namelijk social media in het verkeer. Het fragment waar ik het over heb vind je hier (op 21 minuten en 45 seconden): http://www.radio1.nl/popup/terugluisteren-uren/2015-09-02/09:00
Vaste lezers kennen inmiddels mijn fascinatie/obsessie ten aanzien van de distraction economy. Een paar maanden terug verscheen er in het Eindhovens Dagblad een artikel waarin zelfs vrachtwagenchauffeurs schreeuwden om een oplossing voor hun eigen (onveilige) gedrag. 
Dapper van de chauffeurs om zich op deze manier uit te spreken. Natuurlijk is er sprake van eigen verantwoordelijkheid, maar daar hoort vragen om hulp wat mij betreft ook bij. Iedereen die hier schamper over doet moet vooral naar zichzelf kijken: wanneer jij in de auto onderweg naar je werk bent ben je namelijk ook een professioneel chauffeur – en hoe vaak kijk jij in de auto naar je mobiel? Ikzelf? Te vaak! Ook ik vind het soms moeilijk om ‘m weg te leggen.
De Rij Veilig App
A.s.r. introduceert dus de Rij Veilig app. Een app die all afleidende functionaliteiten van je smartphone 
uitzet wanneer je harder dan 15 km/h rijdt. SUPER! Natuurlijk is het je eigen verantwoordelijk om de app te installeren, maar het idee is goed; technologie inzetten om de nadelige effecten van andere technologie op te heffen, sommige mensen noemen het pleisters plakken – ik vind het leuk.
Maar op een bepaald moment gebeurde er iets opvallends tijdens het interview. De interviewer vraagt: “Waarom doet a.s.r. dit. Wat is het belang? Gaat je gedrag je premie beinvloeden?”
Goede vraag! Wat is het motief van a.s.r? Het is natuurlijk geheel onvoorstelbaar dat een commercieel bedrijf iets maakt waar ze niets mee ‘verdienen’.
Nee! Volgens de woordvoerder van a.s.r. is het alleen bedoeld om het verkeer in Nederland veiliger te maken.
Interviewer: “Puur altruisme dus?”
Woordvoerder a.s.r.: “Ach uh…Nee…uh…het is gewoon gratis voor iedereen.”
En op dat moment werd het Duiveltje in mij wakker! De woordvoerder twijfelde! Volgens mijn Duiveltje moest er dus wel een addertje onder het gras zitten!
Natuurlijk, a.s.r. krijgt hierdoor wat publiciteit, het draagt bij aan a.s.r. als maatschappelijk verantwoorde onderneming en wellicht dat ze hierdoor hun imago ten positieve beinvloeden. Dat geloof ik allemaal direct, en dat is prima! Een compensatie voor de investering in de ontwikkeling van de app (en de tijd die er waarschijnlijk nog in gaat zitten want – eerlijk is eerlijk – de beoordelingen in de app store zijn nog niet onverdeeld positief).
Nee…zei mijn Duiveltje…er moet meer aan de hand zijn…het gaat vast om DATA! Wanneer ik de app download dan ontstaat er een relatie tussen mij en a.s.r. via de app. Aangezien ik een android toestel heb kan a.s.r. mij vervolgens volgen via YouTube, Gmail, Google+, Picassa en de rest van het Google Display Network (dus eigenlijk gewoon overal online). Het zal mij niet verbazen als ik straks informatie en aanbiedingen krijg van a.s.r. pensioenen, sparen en diverse verzekeringen!
Dus ben ik gedoken in de ‘kleine lettertjes’ van de app. Maar die kleine lettertjes zijn eigenlijk best groot:
Mijn Duiveltje in verwarring achterlatend….
Mijn cynische Duiveltje
Mijn Duiveltje had het deze keer dus mis. Maar ik neem het mijn Duiveltje niet kwalijk. Hij is een beetje cynisch.
Cynisme is een houding die voortkomt uit wantrouwen, scepsis (‘gerede twijfel’) tegenover de goede bedoelingen van de medemens en kan hoogstens spottend worden opgevat.
En laten we eerlijk zijn. Dat cynisme, dat hebben de verzekeraars, banken en andere financiele instellingen toch gewoon aan zichzelf te danken. Jarenlang zijn we met een kluitje het riet in gestuurd, belazerd en benadeeld. Logisch toch dat mijn Duiveltje bloed rook?
Maar wat moeten we de Duiveltjes nou met dit soort commercials?
Het commentaar van het reclamebureau (N=5) is treffend:
“De campagne inspireert. Het verhaal past bij ABN Amro, het is geloofwaardig. Het is dan aan ABN Amro zelf om het waar te maken…” – See more at: http://www.adformatie.nl/nieuws/nieuwe-pay-abn-amro-wat-jouw-verhaal#sthash.9eF0PIYJ.dpuf
De meeste financiele instellingen kiezen voor de communicatie oplossing (we ‘zeggen’ dat we transparant, eerlijk en open zijn) en dan moeten wij (de consument) maar hopen dat het in de praktijk goed komt.
A.s.r. doet het alvast een beetje anders:
Bij a.s.r. geloven wij dat er voor een verzekeraar een nuttige rol is weggelegd in de Nederlandse samenleving. Dat begint bij het helpen van mensen. Dat kan zijn in geval van schade, maar ook als je een duwtje in de rug nodig hebt.
De Rij Veilig App, hoe klein het ook nog is, en misschien ook nog wat krakkemikkig, is een mooi voorbeeld van de beweging van Story-telling naar Story-doing. Nederland een duwtje in de rug geven. A.s.r. zegt niet wat de missie is, maar voert ‘m uit in een app waar Nederland echt iets aan heeft.
Puur altruisme van a.s.r?….Nee, natuurlijk niet. Maar wel een eerste stap in een lange weg naar het herstel van onze Emotionele Bankrekening. Het Duiveltje op mijn schouder is nog niet weg, maar elk merk dat het inzicht en het lef heeft om iets te doen in plaats van alleen te lullen heeft bij mij een streepje voor. Dat hebben ze dan toch mooi alvast ‘verdiend’.
T.B.C.
PS: Het bedrijf waarvoor ik werk heeft a.s.r. als klant. Hoewel ik daar niets mee te maken heb kun je je afvragen of dit invloed heeft op dit verhaal? Ik denk van niet. Mijn Duiveltje houdt zich niet aan protocollen. En elk ander merk dat doet in plaats van lult, zeker in combinatie met leuke nieuwe technologie, zorgt ervoor dat mijn hart een klein sprongetje maakt.
Ralf van Lieshout 
Geef een reactie