#23 Tijd + Aandacht = Management by Ear

Je zit in een identiteitscrisis of niet! Afgelopen periode heb ik weer eens ervaren dat de dingen niet altijd zo zijn als ik denk dat ze zijn, dat situaties en mensen door de tijd kunnen veranderen en een vleugje synchronisity; oftewel betekenisvolle toevalligheid. 

Het begon een paar maanden terug toen een collega ziek werd en voor langere tijd niet op het werk kon verschijnen.

Die collega is heel belangrijk voor mij omdat ze bij Blossom is gekomen op het moment dat ik net de conclusie had getrokken dat ik geen goede manager ben. In die tijd groeide we heel hard, er kwamen klanten bij, er kwamen mensen bij, maar er kwamen ook problemen en verantwoordelijkheden bij. Het lukt me niet om strategieën te bedenken en tegelijkertijd mensen te managen, finances te managen en klanten te managen. Tot grote frustratie van mezelf.

En dat was dus precies wat zij ging doen; mensen de aandacht geven die ze verdienen. Ze coachen, problemen voor klanten oplossen de finances van het bedrijf in de gaten houden en nog veel meer; Het bureau managen dus!

Ik was helemaal blij en tevreden. Ik hoefde (bijna) alleen nog maar te doen wat ik leuk vond. In mijn cocon kruipen en lekker strategietjes uitdokteren. Een slimme verdeling, want we groeiden vrolijk door. Maar toen gebeurde het dus dat ze wegviel…

Oh shit….

En niet voor een weekje – nee…niet voor een weekje! Eerst werd ik boos (tja…op wie of wat eigenlijk?!) maar vooral zag ik een berg werk op me afkomen waar ik enorm tegenop zag want ik had voor– en van mezelf een paar jaar geleden bepaald dat ik er niet goed in was en ik het niet leuk vond.

Maar het moest wel…dus ik begon met mezelf uit te nodigen bij alle collectieve en individuele gesprekjes met de content-, account-, en projectmanagers.

Oke. De eerste sessie waren misschien nog wat onwennig. En met name het gezamenlijke statusoverleg waarin alle klanten en projecten werden besproken bleek een tour-de-force voor iemand met het concentratievermogen van een mug. Maar dat kwam met vooral doordat ik altijd mijn laptop, telefoon of tablet bij de hand had, waardoor afleiding maar één vingertoets weg was!

Dus besloot ik om tijdens de individuele gesprekken mijn telefoon en tablet juist zo veel mogelijk achter te laten op mijn bureau. Ik nam een pen en een boekje mee die ik zoveel mogelijk probeerde dicht te laten en alleen gebruikte om reminders op te schrijven. Gewoon zitten, luisteren, kijken en praten en vooral niet te vaak op de klok kijken ;-).

En de grap is dat ik het oprecht leuk vond. Niet altijd makkelijk, maar wel altijd interessant. Want elk gesprekje bracht wel weer iets nieuws. Een nieuw inzicht, een nieuwe mogelijkheid om iets te verbeteren binnen Blossom, een slimme opmerking of een goede grap. En ik bedoel niet van mijzelf, maar van mijn collega’s 🙂 Ik hoopte maar dat zij er ook iets aan hadden, maar ik had er in elk geval iets aan. Heel leuk.

Management by Ear

Die berg werk waar ik tegenop zag, dat bleek eigenlijk een heuveltje te zijn. De sfeer was happy en gemotiveerd en ik was dat zelf ook. De financiën bleven op orde, probleempjes werden vlotjes opgelost…Een pitch werd weliswaar verloren maar niemand had het gevoel dat we méér hadden kunnen doen en het proces er naar toe was super tof en leerzaam voor iedereen.

Dat het goed liep lag echt niet alleen aan mij. Het had er veel meer mee te maken dat er in de afgelopen jaren een structuur is neergezet die goed werkt waarbij goede mensen op de juiste plaats zitten. Maar ik geloof toch graag dat Management by Ear wel een beetje heeft meegeholpen. Ik heb in elk geval geleerd dat ik ook kan managen en dat ik het ook leuk kan vinden.

Identity Crisis

Maar daar kwam de Identity Crisis dus om de hoek kijken: Blijkbaar heb ik eerder een beeld van mezelf gecreëerd (en gecultiveerd) dat ik niet zou kunnen of willen managen. Maar nu blijkt dat ik het wel kan en ook nog leuk kan vinden. De identiteitscrisis lag op de loer. Heb ik me zo vergist in mezelf?

Betekenisvolle toevalligheid

En terwijl was begonnen aan dit blog en nog niet wist waar te eindigen stuitte ik ‘toevallig’ op de persoonlijke nieuwsbrief van mijn contactpersoon bij Microsoft. Daarin vond ik een inzicht wat hier bij aansloot. Het ging over het verschil tussen aandacht en tijd een artikel van Basecamp oprichter Jason Fried wat het lezen waard is.

I recently realized that if I’m too busy to take something on, I shouldn’t say “I don’t have the time”. In fact, I often do have the time. It’s not that hard to squeeze in some extra time for someone.

What I don’t have – and what I can’t squeeze in – is more attention. Attention is a far more limited resource than time. So what I should say is “I don’t have the attention”. I may have 8 hours a day for work, but I probably have 4 hours a day for attention.

Tijd & Aandacht

Tijd is dan wel relatief maar het is nog altijd een vaster gegeven dan aandacht. Voorheen nam ik wel de tijd (ik werkte toen nog veel meer uren per week dan nu) maar deed ik de dingen die ik deed niet met de volle aandacht. Te veel een klein beetje in plaats van een paar dingen heel goed. Gevolg is dat de ervaring altijd negatief is (niet goed genoeg en dus niet leuk) en de conclusie vervolgens dat ik het niet leuk vond en ik er niet goed in zou zijn.

• Tijd zonder Aandacht =  Negatief.
• Aandacht zonder Tijd = Negatief
• Aandacht met Tijd = Positief

Afgelopen tijd heb ik de dingen wel met aandacht kunnen doen. Door cursussen te volgen en door mezelf te trainen ben ik beter in staat de dingen die ik doe met aandacht te doen en af te sluiten voor ik aan iets nieuws begin. Het begint zijn vruchten af te werpen.

Elk nadeel heb z’n voordeel

Ik ben blij dat mijn collega weer op de weg terug is. Want hoe leuk ik het ook vond, zij kan het beter dan ik en ik vind andere dingen nog leuker dan dit. Maar ik heb wel weer wat geleerd van anderen en over mezelf. Na een waardevolle tip heb ik dus besloten om de gesprekjes lekker door te laten lopen. Niet elke week maar wel elke maand.

Mooi om te zien hoe je uit iets wat in het begin heel vervelend lijkt, toch weer iets moois kan ontstaan. Of zoals de groot filosoof zei..elk nadeel heb z’n voordeel.

T.B.C.