#34 Vergeet de klok, kies het moment

Ik had vandaag op kantoor een gesprek over de Beuk en de Kerstboom. De Beuk gaat er laat in dit jaar omdat het maar niet koud wil worden en de blaadjes groen blijven. Terwijl de Kerstboom eigenlijk elk jaar ongeveer op het zelfde moment het huis in komt. Na Sinterklaas.

Dat we dit gesprek hadden op het kantoor van een van de meest technologisch geavanceerde online marketingbedrijven van Nederland lijkt misschien raar, maar dat is het niet. Want we werken elke dag heel hard aan het transformeren van Kerstboom-marketing naar Beuk-marketing. Van Tijd, naar Timing.

Lees verder “#34 Vergeet de klok, kies het moment”

#13 De dood van de oude verhalenverteller

Toen Premier Putin afgelopen mei een paar weken uit het nieuws bleef ging in de Westerse media al snel het gerucht dat hij ernstig ziek of zelfs dood zou zijn. Zijn entourage en spindoctors zouden dit nieuws angstvallig verborgen houden omdat er nog geen goede opvolger klaar stond en men bang was voor het ineenstorten van Rusland…

video-undefined-25A69CEE00000578-51_636x358Ik moest hier aan denken nadat ik me nog eens had gebogen over mijn ongemak rondom Storytelling als marketingmiddel. Het is een drama ; de verhalenvertellen van welleer is zo goed als dood. Hij wordt nog in een kunstmatige coma gehouden door merkmarketeers die de waarheid niet onder ogen willen zien en goeroes die er een slaatje uit willen slaan.

Lees verder “#13 De dood van de oude verhalenverteller”

#12 Social Media gezien van een afstandje

Ik heb regelmatig discussies met mensen over de vraag of technologie met name en social media onze wereld nou mooier of lelijker maken en ik wissel net zo makkelijk van standpunt als van ondergoed. Simpelweg omdat er niet één juist antwoord is.

Daarom blijft het mooi om van een afstandje te zien hoe mensen en merken omgaan met social media en te zien dat dit steeds weer hele mooie dingen, en hele stomme dingen kan opleveren.  Dit blog gaat over het effect van afstand op het nut van social media.
Geinspireerd door Program or be Programmed.

Lees verder “#12 Social Media gezien van een afstandje”

#2 On a Personal note pt 2

Geestelijk voelde ik me een loser. Maar fysiek niet. 2 jaar terug heb ik mijn voedingspatroon omgegooid waardoor ik 10kg ben afgevallen en zelfs mijn V-tje terug heb gevonden. Als fanatiek hobby wielrenner kon ik in mijn fietsclubje ineens met de beste mee. Vooral bergop.

14 mannen, van directeur tot monteur, tussen de 38 en 55 die elke week 2x de weg op gaan en dan een onderlinge competitie bijhouden wie de meeste kilometers maakt. Mooier wordt het niet! De koers is van ons. Tijdens het fietsen heb ik nooit last van een identiteits crisis. Dan ben ik altijd Tom Boonen 😉

Maar goed, ik heb de knop omgezet. Ik ben het gaan zien als een training. Als ik 10kg kan afvallen en elke week 2x fysiek diep wil gaan om me lichamelijk fit te voelen, waarom zou ik niet dezelfde tijd in mezelf kunnen investeren om ook mentaal fit te worden?

Na een aantal orienterende gesprekken met een maatschappelijk werker voor mensen met psychische klachten gaf hij me aan dat hij vond dat ik het niet bij een psychiater moest gaan zoeken maar in Mindfulness (HOERA, IK BEN NIET GEK! :-)).

Goed, dat heb ik dus gedaan. Ik ben er vol voor gegaan zoals ik dat ook op mijn fiets doe. Ik heb trouw elke dag geoefend. Ik ben actief meegedaan en gepraat en ik heb heel veel geleerd. En ik voelde mezelf opknappen. Rustiger worden in mijn hoofd, vriendelijker naar anderen, opener en vrolijker. En dat allemaal door regelmatig gefocuste aandacht aan mezelf te besteden.

En vanaf dat moment is mijn wereldbeeld wat helderder en neem ik meer waar. En er gebeuren dingen om me heen die me ineens helpen in een richting waar ik graag n aar toe wil. Of althans, dat maak ik mezelf wijs :-).

Ik heb besloten mijn brainfarts maar eens actief te gaan delen. Over mensen, gedrag, communicatie, technolgie, social media en marketing.

#1: On a personal note pt. 1

De eerste post moet gaan over de persoonlijke motivatie om hier aan te beginnen denk ik. Waar en met wie heb je eigenlijk van doen?

Het verhaal begint in 2009. Toen woonde ik in Utrecht, werkte in Amsterdam als Account Director bij Tribal DDB Amsterdam en zat ik volop de moderne Mad-Men.

Tot het moment dat mijn schoonmoeder ziek werd en korte tijd later overleed. We hebben de laatste 2 weken in haar (en mijn schoonvaders’) huis gebivakkerd terwijl onze 2 (hele) kleine kinderen door mijn familie werden opgevangen alsof het de normaalste zaak van de wereld was.

In de weken na haar begrafenis, terug in Utrecht, heb ik met mijn vrouw regelmatig gesproken over hoe bijzonder onze tijd in Brabant was geweest. De warmte van de families, de humor de sfeer. Misschien zouden we op termijn toch eens terug verhuizen, maar zo’n beslissing moet je niet emotioneel nemen….

Dus 2 maanden later gingen we huizen kijken in Brabant en weer 4 maanden later heb ik opgezegd bij Tribal DDB Amsterdam omdat ik met mijn gezin in (de buurt van) Eindhoven ging wonen. We hadden beiden geen werk, nog geen nieuwe school voor de kinderen, maar wel een huis gekocht.

Iets wat men in Amsterdam niet echt begreep. ‘Hier ga je enorme spijt van krijgen’. en ‘De grootste fout van je leven’. Echt gebruikelijk was het ook niet om vrijwillig het grootste reclamebureau van Nederland te verlaten. Zeker niet voor een onduidelijke toekomst buiten de Ring A10.

Maar ik heb er geen moment spijt van gehad. Vanaf het moment dat ik de deur in Utrecht voor het laatst achter me dicht heb getrokken was ik het kwijt. Het was goed. Ik kom hier vandaan. Hier voel ik me thuis.  Het was een beslissing uit het hart.

Na een korte omzwerving in Nijmegen kwam ik terecht bij Greenhouse Group in Eindhoven. Een performance gedreven online marketing bedrijf. Ze vroegen me om meer online creativiteit aan de organisatie toe te voegen. En zo ben ik mijn eigen bureau We Are Blossom begonnen. Samen met de groep en Floris.

Ik vond het eigenlijk wel stoer zo’n eigen bureau. Het maakte me wel trots en het streelde mijn ego als ik kon zeggen dat ik ‘ondernemer’ was. Net als mij pa ooit was! Hem achterna (en het beter doen..) En na een moeilijk eerste jaar begon het ook echt te lopen toen we ontdekte dat we goed waren in de inzet van Facebook marketing voor merken.

Het bedrijf groeide en er kwamen mensen bij. Ik dacht ook dat ik dus wel een goede manager zou zijn maar al snel kwam ik tot de conclusie dat dat niet helemaal was waar mijn talent lag. Mensen managen, finances managen…not my cup of tea. Auw…deukje in het ego, ik kan niet alles. Ik kan goed met klanten praten en communicatiestrategien bedenken. Maar een bedrijf runnen, dat is iets anders. Dus toen kwam Linda. De derde partner in het bedrijf.

Weer 2 jaar later stond er best een goed bedrijf. Leuk creatief werk, veel meer dan alleen voor Facebook. Super mooie en ook echt leuke klanten, goede omzet (en marge – zegt Linda). En in Eindhoven. Wat wil je nog meer!?!

Maar ik was niet blij. Vooral heel mopperig. Vaak boos. Het ‘hebben’ van een bedrijf drukte op mijn schouders. De verantwoordelijkheid in combinatie met mijn perfectionisme..man man.. Ik vond het eigenlijk helemaal niet zo geweldig, en ik werd er geen prettig mens van. Deukje nummer 2. Raar?!

Niet echt. Het werk was en is super leuk, maar de motivatie om aan een eigen bedrijf te beginnen was niet helemaal goed. Eer en trots zijn externe prikkels. Waardering die je van buiten krijgt. Maar wat was mijn interne motivatie?

Ik hou er enorm van om complexe communicatie uitdagingen van merken aan te pakken en vanuit mijn visie en expertise bij te dragen aan de oplossing. Ik vind het leuk om diep te graven, onderzoek te doen, te lezen, te browsen, patronen te ontdekken, te filosoferen en het meest hou ik van het moment wanneer dan ineens een lampje gaat branden en de oplossing boven komt borrelen. Ik hou ook van borrelen. Ik hou er van om vervolgens dit verhaal te vertellen aan mensen (bij die merken) en te merken dat ze er voor willen gaan. Natuurlijk hou ik er van als ik merk dat het werkt, maar de reis is voor mij interessanter dan de eindbestemming.

Conclusie; ik heb alles om me heen om te doen wat ik leuk vind en waar ik goed in ben maar toch ben ik niet blij. Waarom niet?

Daar begon mijn zoektocht. Nu 6 maanden geleden met een belletje naar de huisarts omdat ik hulp nodig had. Ik voelde me een loser….

TBC